โอ้เอ๋ว หรือ โอ๊ะเอ๋ว (จีน:薁蕘) เป็นอาหารท้องถิ่นของจังหวัดภูเก็ต ได้จากวุ้นของเมล็ดโอ้เอ๋ว (จีน:薁蕘 หรือ จีน:愛玉,อ้ายหยก) ที่แช่น้ำแล้วใช้เมือกโอ้เอ้วมาผสมกับเมือกของกล้วยน้ำว้าใส่เจี่ยกอ（จีน:石膏) เพื่อให้โอ๊ะเอ๋ว เกาะตัวเป็นก้อน นำมาใส่น้ำเชื่อมและน้ำแข็งใส กินแก้ร้อนใน และลดการกระหายน้ำ
ชาวภูเก็ตจะรับประทานโอ้เอ๋ว สามแบบ คือ โอ้เอ๋วใส่ถั่วแดงและเฉาก๊วย (ขาว ดำ แดง) โอ้เอ๋วใส่ถั่วแดง (ขาว แดง) และ โอ้เอ๋วใส่เฉาก๊วย (ขาว ดำ) บางคนนิยมใส่กล้วยและน้ำหวานด้วย แหล่งขายโอ้เอ๋วในจังหวัดภูเก็ตที่สำคัญคือ โรงหนังสยามเก่า และซอยหล่อโรงหรือตลาดฉำฉา
ประวัติ
โอวเอ๋ว มีที่มาจากทางปีนัง ประเทศมาเลเซีย คนขายโอวเอ๋วเจ้าแรกในภูเก็ตชื่อ แปะเอ้ง เป็นคนจีนขายอยู่ในตรอกสุ่นอุทิศ หรือตรอกแปะหลาวนัว(จีน:伯老撋,แปะหลาวนัว) ปัจจุบันแปะเอ้งเสียชีวิตแล้ว แต่ก็มีคนสืบทอดต่อมาขายอยู่ที่เดิม ในบางที่มีคนกล่าวว่า ของหวานชนิดนี้ ที่ปีนังเรียกว่าบุนทาวบี้แต่มาขายที่ภูเก็ตไม่มีคนเรียกชื่อนี้ วันหนึ่งมีคนลิ้นไก่สั้นพูดไม่ชัดมากินโอวเอ๋ว แปะเอ้งถามว่า “โฮเหลี่ยวโบ๋” (好料無？) หมายความว่า "ดีไหม รสชาติดีไหม "คนลิ้นไก่สั้นตอบว่า “โอ๊เอี่ยว” คือ โฮเหลี่ยว ซึ่งหมายถึง ดี โอ๊เอี่ยวที่คนลิ้นไก่สั้นพูดก็เพี้ยนมาเป็น “โอวเอ๋ว” และเป็นชื่อเรียกของหวานชนิดนี้ที่ภูเก็ตตลอดมา
อันที่จริง โอวเอ๋ว (จีน: 薁蕘) เป็นชื่อของหวานชนิดหนึ่งในมณฑลฮกเกี้ยนและไต้หวัน เป็นที่นิยมในรับประทานในช่วงฤดูร้อน และเผยแพร่เข้าสู่เอเซ๊ยตะวันออกเฉียงใต้โดยชาวจีนอพยพทำมาทำงานในสมัย เป็นผู้นำพาเผยแพร่รับประทานจนเป็นที่นิยม
ลักษณะ
โอวเอ๋ว มีลักษณะเป็นวุ้นใส ไม่มีสีนั้นทำมาจากกล้วยน้ำว้าสุก เมล็ดสมุนไพรจีน เรียกว่า เจียะกอ มีฤทธิ์เย็น แก้ร้อนในได้และน้ำด่าง นำกล้วยมาต้มแล้วบดให้เนื้อละเอียด นำเมล็ดสมุนไพรมาต้มกับน้ำด่าง ตั้งทิ้งไว้สักพัก แล้วผสมกับกล้วยน้ำว้าบดตั้งไฟให้เดือดทิ้งไว้แล้วกรองเอากากออก น้ำที่ได้จะค่อยๆแข็งเป็นวุ้น
โอวเอ๋ว คนโบราณกินโอวเอ๋วเปล่าๆ แก้ร้อนใน แต่ปัจจุบันกินกับน้ำแข็งใส ใส่ถั่วแดงต้ม หรือวุ้นดำราดน้ำเชื่อม หรือน้ำแดงและน้ำนมแมว ให้มีกลิ่นหอมหวาน เวลาสั่งเลือกได้ตามชอบ ถ้าสั่งขาวแดง แปลว่า โอวเอ๋วกับถั่วแดง, ขาวดำ แปลว่า โอวเอ๋วกับวุ้นดำ ถ้าขาวแดงดำ ก็ใส่ทั้งหมดทุกอย่าง หวั้นฉ่าย ( แปลว่า ตอนบ่าย ) อากาศร้อนๆ กินโอวเอ๋วหวานๆ เย็นๆ เย็น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น